29 November 2006

Drochscéal

Cúpla seachtain ó shin, chuaigh mé síos chun mo chuid alpacaí a sheoladh chun na páirce uachtaraí, agus bhí cuma shláintiúil is sásta orthu go léir. Bhí imní orm mar chaill Seacláid meáchan, ach taobh amuigh de sin, bhí cuma mhaith uirthi. Bhí a fhios agam go dóiche an cúram a bhí uirthi ag tógáil a cria. Dá bhrí sin, chinn mé go mbainfainn den bhainne é. Bá é seo fáth eile í a sheoladh chun an páirce uachtaraí, áit a mbeadh féar úr aici, agus bheinn ábalta súil a choinneáil uirthi.

Dá bhrí sin, chuir mé na hadhastair orthu, agus thosaigh mé á dtreorú, ach tar éis cúpla meadar shuigh Seacláid síos agus ní raibh sí sásta éirí suas. Tar éis tamaill a chaitheamh ag iarraidh í a chuir ina sheasamh, threoraigh mé na cinn eile beagán ní b'fháide, cheangail iad, agus chuaigh ar ais chun í a fháil. Sheas sí suas, agus bhí cuma shásúil uirthi. Shúil muid píosa, agus shuigh sí síos arís, agus ní bhogfadh rud ar bith í.

Chuir mé glaoch ar an tréidlia, thug sé vitimíní agus rudaí mar sin, agus rug muid í suas an cnoc agus isteach an beithíoch. Dúirt an tréidlia nuair a thosaíonn ainmhí ag cailleadh meáchán, ní raibh mórán seans aige, ach mar nach bhfuil cuma péine uirthi, ba choir dúinn fanacht cúpla lá.

Chuir mé plúideanna go leor agus buidéil uisce te uirthi,agus d'oscail mé mála úr "calf munchies" ar a son. (Tá boladh chomh deas as mála úr "calf munchies", iontach cosúil le cinnamon, thiocfaidh cathú ort féin é a bhlaiseadh. Ná bac leis; tá blas gairbhéal, maranáidithe i molás, air.) Thug mise agus Dougal cuairt uirthi gach cúpla uair ar feadh an lae. Thosaigh mé ag éirí dóchasach mar d'ith sí go cíocrach, ach lá go leith ina dhiaidh sin, thosaigh sí bia ag diúltú, agus bhí orm glacadh leis an chinniúint. Chuir mé glaoch ar an tréidlia í a chur síos, ach fuair sí bás tamall gairid sular tháinig sé. Dúirt sé nár fhulaing sí.

Tá bród orm as an gharcheangal le mo chuid ainmhithe. Tá aithne agam orthu mar ainmhí aonair agus tá muinín acu asam. Cén chaoi go mbeadh duine a léigh leabhartha James Herriot go léir dosaen uair ábalta lig rud chomh hinseachanta a hainmhithe a mharú? An fhadhb le halpacaí, agus ainmhithe tréada i gcoitinne, ná nach dtaispeánann siad aon chomharthaí go dtí go mbíonn siad ar bhruach an bháis. Chuala mé ráite á go mbíonn caora "subject to a wide variety of diseases, the first symptom of which is usually death".

Cé go raibh mé féin ciontach i mbás Seacláide, tá sólás le fáil sólás agam as an tuiscint go bhfuil mé ag foghlaim, agus ní dhéanfaidh mé an botún céanna arís. Is dócha go ndéanann feirmeoirí a bhfuil taithí acu botún anois is arís. Tá mé sásta go raibh a fhios agam gur chóir domh mo chuid ainmhithe a lomadh ní ba luaithe sa bliain, agus go seas mé lomadh a fhoghlaim mar nach bhfuil mé ábalta duine a fháil go dtí an mí Lúnasa. Dá mbeadh cóta iomlán ar Seacláid, b'fhéidir go gcuidigh sé léi.

Tá ná halpacaí eile maith go leor, agus tá sraith bhlonaige slánúil orthu. Beidh cúram éigin ó Foighid bocht, cria Seacláide, le cinntiú nach gcaillfidh sé meáchan dá bhrí scoitheadh. Ceapaim nach bhfuil rud ar bith le déanamh ar son Seacláide anois ach an aire is fearr a thabhairt dá mhac.


A couple of weeks ago I went down to shift my alpacas to the upper field, and they all looked happy and healthy. I was concerned because Seacláid had lost weight, but apart from that she seemed fine. I knew it was probably due to the extra burden of nursing a cria (baby alpaca), so decided I would wean him immediately. This was all the more reason to get her to the upper field where she could have fresh grass, and I could keep a closer eye on her.

So I put the halters on them, and started leading them, but after a few meters Seacláid sat down and wouldn't get up. After trying to get her up for a bit, I took the others a bit further along, tied them, and went back to get her. She got up, and seemed fine. We walked a bit, and she sat down again, and this time nothing would shift her.

I called the vet, he gave her some vitamins and stuff, and we moved her up the hill into the byre. The vet says that once they start losing weight they go down quickly, but since she didn't seem to be in any discomfort we should wait a day or two to see.

I bundled her up with lots of blankets and hot water bottles, and opened a fresh bag of calf munchies just for her. (A freshly opened bag of calf munchies smells so delicious, so cinnamon-y, that you'd be tempted to try it yourself. Don't bother; it tastes like gravel marinated in molasses.) Dougal and I visited her every few hours around the clock. I was beginning to have hope because she ate with gusto, but a day and a half later she started refusing food, and I had to accept the inevitable. I called the vet to put her down, but she died shortly before he arrived. He did say that she didn't suffer.

I pride myself on having a close relationship to my animals, knowing them as individuals and having earned their trust. How could someone who has read all of the James Herriot books a dozen times have let something so preventable kill one of her precious animals? The problem with alpacas, and I think herd animals in general, is that they don't show any symptoms until they're at death's door. I've heard it said of sheep that they "are subject to a wide variety of diseases, the first symptom of which is usually death".

Although Seacláid's situation was my own fault, I'm consoling myself with the fact that I am learning, and I won't make the same mistake again. Probably even experienced farmers make mistakes occasionally. And I give myself credit for recognising that my animals need to be sheared earlier in the year, and insisting on learning how to do it since I can't get anyone to come here to do it until August. If Seacláid had had a full coat, it might have helped.

The other alpacas are doing well, and have a healthy layer of fat. Poor little Foighid, Seacláid's cria, will need special looking after to make sure he doesn't lose any weight as a result of being weaned. I guess all I can do for Seacláid now is to take the best possible care of her son.

07 November 2006

Comhairle

Ní itheann na Seapánaí mórán saille, agus faigheann siad níos lú teipeanna croí ná na Sasanaí nó na Meiriceánaí.

Ar an taobh eile, itheann na Fraincisí a lán saille, agus faigheann siad níos lú teipeanna croí ná na Sasanaí nó na Meiriceánaí, chomh maith.

Ní ólann na Seapánaí mórán fíon dearg, agus faigheann siad níos lú teipeanna croí ná na Sasanaí nó na Meiriceánaí.

Ach ólann na Iodálaí a lán fíon dearg agus faigheann siad níos lú teipeanna croí ná na Sasanaí nó na Meiriceánaí, chomh maith.

Mar chríoch: ith agus ól mar is mian leat. Is é labhairt an Béarla a mharaíonn tú.


The Japanese eat very little fat and suffer fewer heart attacks than the British or the Americans.

On the other hand, the French eat a lot of fat and also suffer fewer heart attacks than the British or the Americans.

The Japanese drink very little red wine and suffer fewer heart attacks than the British or the Americans.

The Italians drink excessive amounts of red wine and also suffer fewer heart attacks than the British or the Americans.

Conclusion: Eat and drink whatever you like. It's speaking English that kills you.

03 November 2006

Taibhse Cait

Tá Dougal iontach sásta lena phiscín nua. Bíonn an péire acu ina luí le chéile go minic. Is deacair an piscín dubh a fheiceáil in aghaidh fionnaidh dhuibh an mhadadh.

Nuair a bhí an piscín ní ba lú, bhí dlaoithe an-fháda ("guard hairs") anseo agus ansiúd uirthi, ina cosúil le cleití an torcáin (porcupine quills). Chuir sí an líne Shakespeare, "Like quills upon the fretful porpentine" i gcuimhne domh. Luaigh P. G. Wodehouse an líne i gcúpla úrscéal faoi Bertie agus Jeeves. Dá bhrí sin, thug mé an ainm "Porpentine" (nó "Porpentina" anois is arís) uirthi faoi dheireadh.

Tá súil agam go mbeidh saol fada le chéile ag an phéire acu. Tar éis bhás Cluasa Bándearga agus bhás Gealán, d'fhán mé tamall sula bhfuair mé cat eile. Bhí brón orm agus ar Dougal, ach ní raibh mé réidh le cat eile a fháil fós. Ach fuair mé sólás i sraith imeachtaí rúndiamhra.

Oíche amháin, nuair a chuaigh mé go dtí an leaba, agus Dougal ina chodladh ar an urlár, mhothaigh mé cat ag tuirlingt ar na plúideanna. Ní raibh ach mise agus Dougal sa teach, agus níl Dougal ábalta dul suas ar an leaba. Ní raibh ach aon léiriú amháin ann: bhí taibhse cait orainn.

Tháinig an taibhse cait ar ais anois is arís ar feadh cúpla mí. Ní fhaca mé é riamh, ach mhothaigh mé a láithreacht, ag tuirlingt ar an leaba nó ag súil trasna mo choirp. Ní raibh sé scanrúil ar scor ar bith. Bhí mé uaigneach gan chat, agus fuair mé sólás as an taibhse cait. Faoi dheireadh, stop teacht an taibhse cait, agus bhí sé in am agam cat eile a fháil.

Is duine ciallmhar mé, agus ní chreidim i dtaibhsí. Ach bhí áthas orm go mbeidh taibhse cait agam ar feadh tamall.



Dougal is very happy with his new kitten. The two of them often sleep together. It's difficult to see the black kitten against the black fur of the dog.

When the kitten was smaller, she had very long guard hairs that looked like porcupine quills. She reminded me of the Shakespeare line, "Like quills upon the fretful porpentine". P. G. Wodehouse referred to the line in some of his Bertie and Jeeves novels. So I finally named her "Porpentine" (or sometimes "Porpentina").

I hope they have a long life together. After the deaths of Cluasa Bándearga and Gealán, I waited a while before getting another cat. I was sad, as was Dougal, but I wasn't ready to get another cat yet. But I was comforted by a strange series of events.

One night, when I went to bed and Dougal was asleep on the floor, I felt a cat jump onto the bed. Only Dougal and I were in the house, and Dougal isn't able to get onto the bed. There was only one possible explanation: we had a ghost cat.

The ghost cat came back now and again for a few months. I never saw him, but I felt his presence, jumping onto the bed or walking across my body. It wasn't at all frightening. I was lonely for a cat, and I found comfort in a ghost cat. Finally, the ghost cat stopped coming, and it was time to get another cat.

I'm a sensible person, and I don't believe in ghosts. But I was happy to have a ghost cat for a while.

18 October 2006

An Fhionnachtain

Tá eolas ag roinnt mhaith agaibh go bhfuil mé ag obair ar chluiche eachtra, as Gaeilge agus mionteangacha eile. Nuair a thosaigh mé an tionscadal seo, cheap mé go mbeinn ábalta an córas grafach a bhí le fáil le Java 2D a úsáid, ach ní raibh mé sásta go leor leis an toradh. Agus ní raibh mé sásta leis na hinnill ghrafach ("graphics engines") a bhí le fáil ach oiread. Ba mhaith liom rud níos sofaisticiúla ná Flash nó Shockwave, ach teastaíonn foireann ríomhchláraitheoirí agus ealaíontóirí ó grafach 3D. Ní ach duine aonair mé. Dá bhrí sin, chruthaigh mé inneall nua. Tá cuma cartún beo air, ach tá eolas 3D ann. Tá mé ag obair air le dhá bhliain anuas, agus tá sé beagnach críochnaithe anois.

Nuair a bhí mé ag obair ar an inneall, cheap mé saghas ailgéabar nua. Bhí eolas agam ar quaternions (4D veicteoirí), agus go raibh siad ábalta seasamh do rothlaithe thar trí haiseanna. Thánig an smaoineamh chugam: Cén fáth nach gcuirfidh mé dhá quaternions le chéile, ceann acu ag seasamh do rothlaithe agus an ceann eile don aistriúchán? Thosaigh mé ag obair ar an chaoi is fearr iad a chur le chéile, agus an ailgéabar nua a chur i m'inneall grafach nua.

Smaoineamh maith a bhí ann, gan dabht. Agus smaoineamh maith a bhí ann nuair a cheap Hamilton é, thart fa dhá chéad bliana ó shin i mBaile Átha Cliath. Ach ní raibh mé míshásta nuair a fuair mé é sin amach. Cheap muid an ailgéabar nua, ach rinne seisean é beagán ní ba luaithe!

Many of you know that I am working on an adventure game, in Irish and other minority languages. When I started this project, I thought I would be able to use the 2D graphics supported by Java, but I wasn't satisfied with the result. And I wasn't happy with the graphics engines that were available either. I wanted something more sophisticated than Flash or Shockwave. But 3D graphics requires teams of programmers and graphic artists. I'm only one person. So I created a new engine. It has the look of an animated cartoon, but internally it's 3D. I've been working on it for two years, and it's nearly finished now.

When I was working on the engine, I developed a new type of algebra. I was familiar with quaternions (4D vectors) and that they could represent rotations around 3 axes. The idea came to me: why not put two quaternions together, one to represent rotations and the other for translations? I began working on the best way to put them together, and I put the new algebra in my graphics engine.

It was a good idea, without doubt. And it was a good idea when Hamilton invented it in Dublin, about two hundred years ago.But I wasn't unhappy when I found that out. We both invented the new algebra, he just did it a bit earlier.




Clibeanna: ,

17 September 2006

Shear Exhaustion

(Tharla na himeachtaí seo cúpla seachtain ó shin.)

Ní theastaíonn mórán cúraim ó na halpacaí, ach bíonn dhá bhuaireamh bheaga orm gach bliana: Cá bhfaighidh mé féar fá choinne an gheimhridh, agus cén chaoi mo chuid alpacaí a lomadh? Níl sé caoithiúil mo chuid ainmhíthe a thógáil chuig an lomaire; is turas seacht nó ocht n-uaire a' chloig é ann agus ar ais, agus mé ag tarraingt leantór. Ach níos tábhachtaí ná sin, bím buartha faoi stróc teasa mar ní bhíonn an lomaire le fáil go dtí deireadh mí Iúil ní mí Lunasa, tar éis lomadh na gcaorach. Agus ansin do réir mar a théan mo thréad i méid (tá súil agam), éirionn sé níos deacra bheith ag taisteal leo.

Bhí sé in am agam lomadh alpacaí a fhoghlaim. Léigh mé leathanaigh eolais go leor ar an idirlín faoi lomadh alpacaí, agus d'amharc mé ar DVD cúpla uair. Cheannaigh mé deimheas leictreach a bhfuil cuma uirlise céasta air, a chuirfeadh eagla ort súil a leagan orthu, gan teacht ar lámh. Agus fuair mé lomaire den chéad scoth ag teacht agus mé a thraenáil go pearsanta.

Ar bhealach amháin, bhí sé ní ba éascaí na mar a bhí mé ag súil leis, ar bhealach eile, ní ba dheacra. Rinne mé an-jab ag gearradh an lomra glhanbhearradh amháin, gan mórán athlomtha. (Tugann athlomadh píosaí bheaga lomra atá ró-ghearr le sníomh.) Ar an drochuair, ghearr mé craiceann Seacláide. Ní raibh an gearradh ró-dhóna, déarfá, ba dhóigh leat nár mhóthaigh sí í, ach bhain sé croitheadh asam. Dáiríre, theasaigh uaim stad ansin agus ligint do mo mhuinteoir an jab a chríochniú, ach bhí a fhios agam dá ndéanfáinn é sin, nach mbeadh an misneach agam an deimheas a thógáil i mo lámh arís. Dá bhrí sin, lean mé ar aghaidh, agus ní raibh gortaithe ar bith eile ann. Bhí an tasc maslach, ach níorbh í an obair í, ach gur chuir mé mo chroí amach leis.

Fríd is fríd, tá muinín agam go mbeidh mé ábalta é a dhéanamh arís an bhliain seo chugainn, gan aon mhúinteoir. Ní bheidh mé chomh neirbhiseach mar beidh a fhios caidé atá romham. Ach caithfidh mé fios a chur as na gardaí chun go mbeidh siad ábalta duine a chur ar fáil chun an trácht a stiúradh. Caithfidh sé go raibh deich gcarr, agus leathdosaen turasóirí ar chois, a stop, a d'amharc tamall agus a thóg pictiúirí. An rud ab fhearr ná nuair a stad bus lán de thurasóirí Seapánacha! Níl mé ag magadh, tharla sé i ndáiríre.


Alpacas are fairly low-maintenance, but I do have two minor worries each year: Where will I find hay for the winter, and how will I get my animals sheared?

It's inconvenient to take my animals to the shearer; it's a 7-8 hour round trip when I'm towing a trailer. But more importantly, I sometimes worry about heat stroke as the shearer isn't usually available until late July or August, after the sheep have been done. And finally, as my herd grows (I hope), travelling with them becomes more difficult.

It was time to learn to shear alpacas myself. I read pages and pages of information on the web about how to shear alpacas, and I watched a DVD several times. I bought some electric shears that look like an instrument of torture, scary even to look at, much less touch. And I had a top-notch shearer come to train me in person.

In some ways, it was easier than I expected, and in other ways, harder. I did fairly well at getting the fleece off in one smooth go, with few second cuts. (Second cuts yield little bits of fleece too short to spin). Unfortunately, I did cut Seacláid's skin. It's not a serious cut, and she didn't even seem to notice but it did unnerve me. I really wanted to stop right there and let my teacher finish the job, but I knew if I did that I would never have the nerve to pick up the shears again. So I persevered, and there were no other injuries. The whole thing was exhausting, not so much because of the physical labour as the wear and tear on my nerves.

All in all, I'm confident I can do it again next year, without a teacher. I won't be as nervous because I know what to expect. But I will have to alert the Guardaí when I shear, so they can send someone over to direct traffic. there must have been ten cars, plus a half dozen tourists on foot, that stopped, watched for a while and took photos. The high point was when a busload of Japanese tourists stopped to watch! I am not joking; it really happened.



Clibeanna: , ,

28 August 2006

Ag craoladh go dána ón áit nach ndeachaigh duine ar bith roimhe sin.

Beidh cuma nua ar RTÉ inniu. Ach nach n-aithním an cúlra? Nach Bac an Réaltra (Galactic Barrier) ón Star Trek é? Fágfaidh mé ar do bhreithiúnas féin é.



Clibeanna:

10 August 2006

Teicleid

Mura bhfuil a fhios agat An Gramadóir, ba ceart duit smaoineamh air. Tá sé saor in aisce, agus iontach áisiúil do foghlaimeoirí. Úsáidim é go rialta.

Is é Linux an córas oibriúcháin atá ar mo ríomhaire. Tá mo mheaisín cumraithe fá choinne UTF-8 a úsáid, ach tá An Gramadóir ag súil le ISO-8859-1 mar réamhshocrú. Tá lasc ordaithe ar fáil, "--ionchod", a stiúrann an iompraíocht sin. Mar shampla:

gram-ga.pl --ionchod="utf-8" myfile.txt

If you don't know about An Gramadóir, you should check it out. It's free, and very useful for learners. I use it regularly.

My OS is Linux. My system is configured to use UTF-8, but An Gramadóir expects ISO-8859-1 by default. There is a command switch, "--ionchod", which controls this behaviour. See the example above.


Clibeanna: , , , ,

08 August 2006

Bí ansin nó bí cearnógach!















Píosa craic ón http://www.says-it.com/concertticket/index.php.

Seans Eile, leagan 3.3.0

Tá Seans Eile, leagan 3.3.0 ar fáil anois ag http://nualeargais.ie. Má tá Seans Eile agat cheana féin, lainseáil é agus do ríomhaire ceangailte leis an idirlín. Uasghrádóidh an feidhmchlár é féin sa ghnáthchúrsa.

Seans Eile is a free software program to help you practise your Irish.

Clibeanna: , , , ,

30 July 2006

Piscín Nua


Cúpla lá ó shin, fuair mo mhadadh piscín nua.(Bhí a chroí bhriste tar éis bás Cluasa Bándearga.) Ceapaim go bhfeileann an aimn "Dlaíóg" di, ach fán go bhfeicfimid. Ar aon chaoi, seo pictiúir.

29 May 2006

páiste nua!


Rug Seacláid, an bheanalpaca, cria (páiste alpacaí) ar maidin! Is í a máthair ar athbreith í, ach amháin an dath. Tá dath "báine seacláid" ar a máthair, ach tá "seacláid Bheilgeach" ar an chria.

Ní raibh mé i láthair ag an bhreith, ach ní raibh an cria níos mó ná cúpla uair d'aois nuair a chonaic mé ar dtús í. Ní raibh sí ag oiliúint ró-éasca fós. Dá bhrí sin, chuir mé í agus a máthair i gcró beag le chéile, agus sheol mé í chun an útha go dtí gur tháinig sí i dtaithí air. Ag an am céanna, thug mé "nummies" don mháthair. "Massaged" mé an cria go caoin, agus ansin lig mé isteach sa pháirc iad.



19 April 2006

tionscadáil leictreonaice

Seo an tionscadáil leictreonaice is simplí a bhfaca mé ariamh! Déantar an lampa seo as bataire 9V agus trí LED.

11 April 2006

ceann mhaith

Chuaigh madadh go hoifig an teileagraf, fuair amach foirm bán, agus scríobh “Woof. Woof. Woof. Woof. Woof. Woof. Woof. Woof. Woof.” D'fhéach an freastalaí an páipéar agus d'inis don mhadadh "Níl ach naoi bhfocal anseo. Bheadh tú ábalta 'Woof'eile a chuir ag an praghas céanna." D'fhreagair an madadh, "Ach ansin ní bheadh ciall ar bith leis."

05 April 2006

dhá chairéad

Bhí dhá chairéad ag siúil síos an bothrín. Tháinig carr, agus BANG! thit sé ceann ag na cairéid. Cuir an cairéad eile glaoch ar 999, agus tháinig an otharcharr. Rugadh an t-otharcharr an cairéad bocht go dtí an t-ospidéal.

Bhí an cairéad sa mháinliacht [in surgery?] ar feadh uair amháin... dhá uair... trí huaire. Bhí an-imní ar an cairéid eile. Faoi dheireadh, tháinig an máinlia amach.

"A dhoctúir, a dhoctúir, an mairfidh mo chara?" arsa an cairéad eile.

"Mairfidh," arsa an dochtúir, "ach.. beidh sé mar glasraí go dtí an lá báis."

31 March 2006

bainisteoir fuinneoige

D'aistrigh mé mo bhainisteoir fuinneoige X ó KDE go ICE. Tá sé i bhfad níos tapa, agus ní usáideann sé a lán cuimhne. Seo suíomh suimiúil a cuireann bainisteoir fuinneoige X i gcomparáid.

29 March 2006

Squidoo "Gaeilge" lens

Rinne mé Squidoo "Gaeilge" lens. Thosaigh cúpla foghlaimeoirí eile ag blagáil as Gaeilge, agus beidh muid ag cuidiú lena chéile, ag ceartú meancóg gramadaí agus litrithe. Tá ár blaganna go léir chomhfhoilsithe ar an lens.

15 March 2006

Seacláid

Dougal, Seacláid, Uachtar, CloydMás cuimhin leat, bhí fadhb torthúlacht ag Taipéis, an bheanalpaca. Nuair a cheannaigh mé í, bhí sé amuigh air go raibh sí ag súil le cria. Ach níor tháinig cria ar bith. Thug mé í chuig an stud an samhradh seo caite, ach gan toradh. Faoi dheireadh, chinn mé comhairle dheacair, agus anois tá beanalpaca eile agam mar mhalairt ar Taipéis.

Seo seacláid, agus tá sí ag súil le cria faoi Bhealtaine. Tá sí beag, ach tá sí i mbun a mhéide. (Is as An tSile í, agus de ghnáth, bíonn na halpacaí as Meiriceá Theas níos lú ná na halpacaí as tíortha eile.) Nuair a chonaic mé í ar dtús, cheap mé go mbeadh sé éasca í a chur sa jíp. Bhí sí chomh beag, agus bheadh sé éasca lámh mhaith a dhéanamh di. Ach tá sí iontach láidir! Ní raibh sé éasca í a chuir sa jíp! Ach anois, tá sí socraithe ina baile nua.

Cloyd, Uachtar, agus Seacláid

Cloyd, Uachtar, agus Seaclaid

12 March 2006

Comhghairdeas!

Tá an bua leis an tImeall don "Úsáid is fearr den Ghaeilge i mBlag" ag an gcéad BlagGradaim Éireannacha. Go maire tú i bhfad!

04 March 2006

An Wombat Cáiliúil

Bhí mé ag léamh nuachtlitir Gaelport, agus chonaic mé alt iontach suimiúil. Féach ar an nominee deireanach.

Na BlagGradaim

Cé a bhuafaidh an duais ar "An Úsáid is fearr den Ghaeilge i mBlag?" ag an gcéad BlagGradaim Éireannacha? Bígí ag faire ar:
www.awards.ie
Seo leanas na hainmniúcháin don ghradam seo:
http://imeall.blogspot.com/
http://gaeilgefaoithalamh.blogs.ie/
http://hilaryny.blogspot.com/
http://spailpin.blogspot.com/
http://mhwombat.blogspot.com/
Fogrófar na buaiteoirí tráthnóna 11 Márta 2006 in Óstán Alexander.

23 February 2006

uan

Tá mé tar éis céad uan an tséasúir a fheiceáil. Rugadh sé De Domhnaigh.

17 February 2006

madadh v. hoover

Conas a dearfa "Ní gá duit mé a chosaint ar an hoover" i dteanga madaidh?

31 January 2006

Fuair Gealán bás inniu. Bhí sé iontach tobann. Bhí sí ag feabhsú go tapaidh tar éis a hobráid. Bhí sí ag cur amach anois is arís, ach cheap mé gurb é na antibiotics an cúis. Ansin, anocht thosaigh sí ag meowáil, agus bhí sí ag corraí. Labhair mé leis an tréidlia on-call, agus cheap sé go raibh saghas calcadh ina bolg. Ach níor cheap sé gur cás práinne é, agus níor cheap mise ach a oiread. Mhol dom í a choinneáil te anocht, agus í a iompair chuig an tréidlia ar maidin le X-ray. Ach, go tobann, rinne sí níos measa, agus fuair sé bás. Bhí sé chomh tapaidh, ní raibh an t-am agam cur glaoch ar an tréidlia arís. Buíochas le Dia ní raibh sise agus Dougal ró-chairdiúil fós.

Ar a bheag, bhí teach aici, agus grá, ar feadh na sé seachtaine a saoil. Bhí sé iontach sásta anseo, ní dheachaigh sí áit ar bith in aice leis an doras!

Ceapaim go bhfanfaidh an wombat tamall beag roimh ainmhithe eile a fháil.

19 January 2006

Wombat Abú!

Cuir Gaeilge ar an fhocal "wombat".

An ndúirt tú "vombat"? Sin mícheart! Is vaimpir é na vombait. Itheann siad an adhfhuafaireacht, seacláid bhán (crith!). Fan na wombait uaisle amach óna neamhmharbh.

Ar an Ghaeilge, tá an litir "w" in áirithe don fhocal thar cách: "wombat".

Tráthnóna gnáthúil i dTír na Wombait

Tráthnóna gnáthúil i dTír na Wombait:

D'athlíon mé na buidéil uisce te faoi Gealán, an cat atá ag slánú tar éis an spayáil.

Thug mé "nummies" chuig na halpacaí, agus chuig an spideog a thugann cuairt orm gach lá.

Rinne mise agus Dougal siúil fada.

I rith an tsiúil, chasadh muid le caora a bhí i bhfostú sna driseacha. Bhain mé as é.

Thug mé piolla do Ghealán, agus d'athlíon mé na buidéil uisce te arís.


gnáthúil = usual, typical
athlíon = refill (v.)
ag slánú = recovering
spideog = robin
cas le = met
i bhfostú = entangles
driseacha = briars
piolla = pill


I'm still learning; don't model your Irish on mine.

Gealán

Fuair mé cat eile roimh Nollaig. "Gealán" is ainm di, mar tá gealán nó luisne ar fionnadh aici. Bhí sí ina cónaí sa chaolsráid in aice leis an mhargadh, sa Charraig. Ceapann na comharsana go bhfuil naoi míosa d'aois aici. Tá sí iontach chairdiúil, ach tá sí eaglach. Ag an thús, bhí iontach faitíos an madadh uirthi. Ach tá Dougal chomh mín mánla le haingeal, agus cuirfidh sé faoi dhraíocht í faoi deara.

Fág mé ag an thréidlia í, le spayail. Ach ní raibh broinn ar bith inti; b'fhéidir go spaytar í cheana féin, nó b'fhéidir níor fhorbair í. Ach níl aon aiféala orm gur chuir mé faoi scian í, mar fuair an tréidlia rud suimiúil: piléar beag, píosa urchar luaidhe ina bolg! Fuair an tréidlia amach é, agus tá Gealán abhaile anois, ag slánú. Is bocht an créatúr!

gealán = sparkle, gleam
luisne = shimmer
fionnadh = fur
caolsráid = alley
chomh mín mánla le haingeal = as gentle as a lamb (lit. angel)
cuirfidh sé faoi dhraíocht í = he will charm her
tréidlia = vet
broinn = womb, uterus
forbair = develop
piléar = bullet
urchar luaidhe = lead shot
ag slánú = recovering

I'm still learning; don't model your Irish on mine.